Jambo allemaal!

Ons laatste week bij APDK is aangebroken

boehoeee -- maar daardoor hebben we het ook echt HEEL druk! Dus we gaan ons verhalen even opsplitsen. Ik ga vertellen over afgelopen weekend, en de bijbehorende foto's zet ik op mijn blog. En Anouk gaat vertellen over afgelopen paar dagen bij de Medical Clinic, en zij zet de daarbij behorende foto's op haar site - dus kijk ook allemaal op anoukmertens.reismee.nl

Nou dan zal ik beginnen met afgelopen vrijdag... want dat was tot nu toe de rotste dag die we hier hebben meegemaakt. De tranen waren toch echt dicht bij gekomen. Zoals jullie allemaal al wisten, wilden we zaterdag de kinderen van APDK mee naar het strand nemen. Hier hadden we al lang toestemming voor gevraagd, vervoer voor geregeld, kip met frietjes voor besteld... alles helemaal tot in de puntjes dus. We wisten dat 7 kinderen thuis moesten blijven, omdat ze net gegipste benen hadden of om een andere reden echt niet uit bed kunnen. Maar voor deze kinderen hadden we ook speciaal 'thuisblijvers' pakketjes gemaakt met snoep en speelgoed. Alles ging dus helemaal volgens plan. We hadden vorige week al gehoord dat die zaterdag ook bezoekers (donateurs) naar APDK kwamen. Dit gebeurt blijkbaar elke eerste zaterdag van de maand. We waren een beetje boos dat ze dit niet eerder hadden bedacht, maar we hadden met Kate en de directirice Leah alles besproken, en afgesproken dat we vroeg zouden vertrekken naar het strand en op tijd zouden terug zijn. De bezoekers kwamen pas om 4uur dus dit zou allemaal moeten lukken. We gingen er dus van uit dat het allemaal goed zou gaan.

Nou jullie voelen het dus al aankomen.Vrijdag verliep het allemaal wat anders. De directrice was vrijdag ziek, dus de adjunct-directeur had de leiding over het kliniek. En een andere juffrouw (waar we zacht uitgedrukt NIET goed mee kunnen opschieten) was allemaal moeilijk aan het doen omdat die bezoekers kwamen, en ze was bang dat we niet op tijd terug zouden zijn. Dus vrijdag ochtend hadden wij net de kinderen verteld dat we naar het strand gingen. Nou sommigen vielen bijna uit hun rolstoel van blijdschap. En nog geen 5 minuten later had die *** juffrouw ze bij elkaar geroepen (zonder ons hiervan op de hoogte te stellen) om te vertellen dat er minstens 21 kinderen thuis moesten blijven voor de bezoekers. Dus de kinderen natuurlijk weer helemaal teleurgesteld. Nou je kunt je voorstellen hoe boos wij toen waren. Kate kan ook niet goed met die juffrouw opschieten, dus zij verwees ons door naar Leah. Dus we moesten de zieke Leah uit bed halen, om haar om duidelijkheid te vragen. Heel sneu... ze kwam in haar nachtjapon met ons praten. Maar zij heeft ons gerustgesteld...zij is de baas en zij had al lang gezegd dat de kinderen gewoon allemaal mochten gaan, want zij vertouwde ons dat we om 4uur terug zouden zijn. Nou wij dus terug naar de kinderen, en verteld dat we toch echt wel gingen. Sommigen wisten niet zo goed meer wat ze moesten geloven, maar we dachten, dat zien ze morgen dan wel!

Wij weer helemaal happy met die kinderen naar het speeltuin (zoals elke vrijdag). Toen ik naar binnen ging om een paar van de kinderen binnen op te halen met de rolstoel... stond de juffrouw een lijst op te hangen .. met de namen van de 21 kinderen die thuis moesten blijven! En daaronder stond dat de lijst was goedgekeurd door de directrice! Nou toen kon ik echt janken. Vrijdag middag om 4 uur en nog steeds geen duidelijkheid of we nou wel of niet alle kinderen mee konden nemen zaterdag. Toen ben ik dus met de adjunct-directeur gaan praten. Ik begon heel rustig uit te leggen dat er een miscommunicatie was geweest, en dat we de toestemming van Leah hadden. Nou ik zal zijn precieze woorden niet herhalen, maar toen heeft hij mij heel nors verteld dat deze bezoekers veel geld komen doneren voor een langere periode, en wij doneren 'slechts' 1 dag. De bezoekers waren daarom veel belangrijker dan wij, waardoor de kinderen toch echt thuis moesten blijven. Nou daar zakte mijn broek echt van af! Ons werd zelfs verweten dat we niet goed zouden hebben gecommuniceerd! Echt zo oneerlijk. Het was echt een politiek spelletje geworden, en die juffrouw en adjunct-directeur dachten helemaal niet meer aan de kinderen. Wij waren echt goed boos!

Uiteindelijk (om een nog langer verhaal kort te maken) hebben we gezegd dat we desnoods zelf de kinderen ontvoeren, maar dat we ze kost wat kost meenemen naar het strand, nu dat we het hadden beloofd. Vrijdag nacht bijna geen oog dicht gedaan. En zaterdag ochtend toen we bij APDK aankwamen, waren wonder boven wonder alle kinderen aangekleed met hun weekend kleren en hele dikke big smiles... helemaal klaar om te gaan. Pffffff wat een opluchting. Uiteindelijk heeft Leah haar excuses ook aangeboden voor het gedrag van haar personeel en voor alle misverstanden. Maar voor ons was het al lang goed. We hadden alle kinderen, op 5 na (2 extra dus nog mee zelfs!) meegenomen naar het strand en het was echt een TOP dag! In de bus kregen ze snoep, en waren ze liedjes aan het zingen. Ze vonden het allemaal zooo spannend. Sommige kinderen zijn 6 maanden niet weg uit APDK geweest. Geweldig om te zien dus! Nou en eenmaal aangekomen, hadden we een prachtig strand helemaal voor onszelf. De andere keren zijn de kinderen naar de lokale strand geweest, maar daar is het dus altijd poepie druk. Wij hadden het dus voor elkaar gekregen dat we ietsje verder weg mochten, waar het super rustig was. Echt geweldig! Al die blije koppies in het water aan het spetteren met strandballen....echt een super dag! Het enige beetje jammere was dat het na een tijdje begon te regenen, maar dat mocht de pret niet drukken. Alle kinderen weer de bus in, en het was toch etenstijd. Allemaal kip met frietjes en cola....voor hun echt een traktatie. Ze hebben dus heerlijk gesmuld! En daarna weer het zand op, lekkere bananen ook nog meegenomen... ze hadden het allemaal echt goed naar hun zin. En op de terugweg sliepen ze als roosjes, haha helemaal kapot natuurlijk. EN we waren precies om 4 uur terug! Goed voor elkaar dus! Het was echt een super dag, en wij willen ook namens de kinderen iedereen bedanken die ons thuis heeft gesponserd, en deze dag dus mogelijk heeft gemaakt. De kinderen en wij vonden het echt geweldig! Asante sana!

Nou ik moet echt opschieten, haha we moeten zo gaan eten bij vrienden van Peter en Nancy..druk druk.

Zondag waren we dus naar Wassini Eiland geweest. Daar hebben we dolfijnen gezien op een boot. Echt super mooi, alleen een beetje jammer dat we alle 4 zeeziek werden haha! Eerst Anouk niet, en ons allemaal uitlachen. We moesten aan een citroenschil snuiven van de kapitein, dat zou moeten helpen. Nou niet dus. En Anouk maar lachen! En drie keer raden wie op de terugweg over de rand hing...yep Anouk werd zelf ook ziek haha, lekker voor dr ;)

Maar we hebben dus flink veel dolfijnen gezien, en daarna vaarden we naar een natuurpark midden op zee....heel ondiep water, allemaal koraal, en daar hebben we gesnorkeld. Echt prachtig! Anouk was heel stoer en heeft natuurlijk heel lang gesnorkeld (en haar rug verbrand!) en Robyn was ook heel stoer en heeft dus op open zee gesnorkeld. Ok ik vond het wel heel erg eng, maar ik ben wel blij dat ik het gedaan heb want het was echt prachtig. We hebben foto's gemaakt met de onderwatercamera, dus hopelijk kunnen we die zien als we terug zijn!

Nou ik moet echt een eind aan mijn verhaal gaan breien. Deze week laaste daagjes bij APDK (snik). Vrijdag geven we een afscheidsfeest met slingers, ballonnen, muziek en taart. Wordt vast harstikke leuk. En zondag afscheidsdagje dierentuin met Peter, Nancy en Joshua. Allemaal drukke dagen, dus we hopen maar nog een keer op internet te kunnen voor dat we op safari gaan!

Bedankt voor alle lieve mailtjes en reacties, sorry dat ik geen tijd heb om te reageren op iedereen maar ik vind het echt geweldig en ik mis jullie allemaal!

En de afgelopen twee dagen in de rimboe waren ook echt heel gaaf, maar voor die verhalen moet je bij Anouk zijn!

Hele dikke knuffel xxxxxx Robyn